Tussenbalans
Door: Jordan van Langevelde
Blijf op de hoogte en volg Jordan
11 November 2019 | Ghana, Accra
Inmiddels ben ik ongeveer 6 weken in Ghana en dan kun je volgens mij een tussenbalans opmaken!
Zoals ik eerder heb geschreven voelde ik mezelf hier binnen een paar dagen thuis. Dat is voor een niet-echte-reiziger super snel. Daar was en ben ik erg vooral erg blij mee. Ik voelde mezelf erg welkom door extreme mate van gastvrijheid. Ik denk zeker te weten dat ik als blanke bij 80% van de mensen waarbij ik aanbel zo mag blijven eten of mag of zelfs mag blijven slapen, zonder dat de ze mij kennen! Dat is toch heel bijzonder?
Mijn doel is en was; goed doen voor mensen die het iets minder hebben dan dat ik het heb. Vooraf heb ik veel gelezen en o.a. gelezen dat je niet het gevoel moet hebben dat je het verschil kunt maken. Maar toch, ik ben een beetje dwars... Ik zal het verschil dan misschien niet maken, ik wil wel alles op alles zetten om de mensen daar te helpen en iets achter te laten. Niet alleen spullen, maar ook iets qua structuur. Komende week heb ik een gesprek op school (over de manier van lesgeven) en een gesprek met de voetbalacademie!
Structuur
Als ik dan terugdenk aan de eerste 6 weken dan mis ik toch een beetje van onze Europese structuur. Nee, het hoeft misschien allemaal niet zo bureaucratisch als in Nederland, maar iets van structuur zou toch wel fijn zijn? Op mijn basisschool ben ik bezig met het alfabet en tellen, maar de kinderen leren niet. Nee, ze herhalen klakkeloos wat de docent zegt. Ik, en de andere vrijwilligers die dagelijks 1 op 1 lesgeven aan kinderen onder de mango-boom kiezen daar steeds voor wisselende methodieken. Wij, als niet-docenten denken dat deze wisselende methoden de kinderen uitdaagt tot nadenken. Hopelijk kan ik met behulp van docenten in NL hier een kleine verandering in teweeg brengen. En met klein bedoel ik echt klein. Het is geen methodische voorbeeld, maar goed... De docente staat alleen voor de klas met circa 25-30 kinderen en moet het alfabet van 25 kinderen nakijken. Toen ik langs het klaslokaal liep, stonden er 20 (nee, ik overdrijf echt niet) kinderen in de rij om te wachten tot de docente klaar was met nakijken. Ik vind het dan zo jammer dat ze me niet even haar klaslokaal in vraagt om te helpen met het nakijken. Dan win je zoveel tijd en tegelijkertijd is er meer aandacht voor de kinderen. Eigenlijk wil ik gewoon het klaslokaal in, niet om in NL heel stoer te zeggen dat ik echt heb lesgegeven, maar om de docente te helpen. Vier ogen zien toch meer als twee? Daarnaast zie je in Nederland toch ook welees lesondersteuners of vrijwilligers die met de kinderen in kleine groepjes lezen?
Structuur/verkeer
Ik heb natuurlijk ook veel geschreven over de trotro en die trotro dat blijft iedere dag een hoogtepunt. Nog steeds geen ongelukken gebeurd, hoewel... Er gebeuren wel degelijk ongelukken, maar ik was er gelukkig niet bij betrokken. Op een rotonde kantelde een vrachtwagen. Deze open vrachtwagen was geladen met kratjes frisdrank en bier. Op geheel Afrikaanse wijze stond geen enkel kratje vast en vloog alles van de vrachtwagen op de weg. In Nederland heb je dan waarschijnlijk direct paniek, hier in Afrika niet. De chauffeur en de politie-mensen ter plaatse zagen nog een aantal niet gebroken bierflesjes en die hebben ze eerst opengetrokken en wat uit gedronken voordat ze de enorme puinhoop gingen opruimen. Ik durfde er geen foto van te maken, maar een kleine lach kon ik toch niet ondedrukken. Stiekem houd ik van Afrika, zo makkelijk en zo relaxed.
Heb je het over structuur en het verkeer dan denk ik ook aan het inhalen. Inhalen kan hier zowel langs links als langs de rechterkant, geen probleem, overigens zijn er nog vele variaties op te verzinnen (door de berm etc. alles is mogelijk en ja ook dat gebeurd echt!). Afsnijden is eerder regel dan uitzondering, rechts heeft geen voorang, links overigens ook niet, maar de gene die het meeste risico neemt en het langst wacht met remmen is de gelukkigste (of in sommige gevallen de ongelukkige). Spookrijden is ook geen probleem, bellen, appen achter het stuur is meer dan logisch. Waar heb je die telefoon anders voor? En motors, scooters en bromfietsers zijn aangeschoten wild. Zij rijden tussen de linker en rechter weghelft in, halen natuurlijk ook gewoon te pas en onpas in, maar dit echt ontzettend gevaarlijk. Eigenlijk is het verkeer hier een soort Mario-kart. Het enige is dat je bij Mariokart probeert zoveel mogelijk te raken en hier probeert men nog wel om andere weggebruikers te ontwijken.
Andere vrijwilligers
Op de school waar ik lesgeef (of iets wat er op lijkt) zijn dagelijks vrijwilligers. Dat is leuk, want we zitten in hetzelfde schuitje, we leren van elkaar, hebben met alle vrijwilligers ook een groepsapp etc. Wel zijn ze allemaal veel jonger (18 - 21 jaar) en merk ik dat ik eigenlijk best volwassen ben (dat ik dit ooit zou vinden...). Deze vrijwilligers zitten overigens bij andere organisaties. Ook mijn eigen organisatie heeft nu enkele vrijwilligers, 2 leuke, sportieve gasten uit USA en een enthousiaste dame van 34 uit Londen. We zijn afgelopen weekend met z'n allen wat gaan eten en na afloop wat gedronken. En we hebben een dag later een goede smootiebar gevonden! Komende weekend staat m'n eerste trip op de planning. Ik ga (met andere vrijwilligers) naar Cape Coast! Je hebt hier een mooi natuurpark en oude kastelen, waar vandaan de Nederlanders slaven exporteerden naar Indonesie. Het schijnt zeer bijzonder te zijn om daar eens rond te neuzen. Ik benieuwd en kijk er naar uit...
Tussenbalans
Oja, ik was ergens dit reisverslag begonnen met de tussenbalans. Ik voel me dus thuis, kan mezelf aardig op de been houden met m'n Louis van Gaal-engels, maar ik wil meer. Ik wil iets meer structuur brengen en daar iets van achterlaten. De 2 gesprekken die voor deze week op de planning staan, moeten daar een eerste aanzet toegeven.
Ps. voor de meedenkers; ik ben op zoek naar methodieken om engels/alfabet en rekenen aan te leren. Vooral met plaatjes. Kinderen moeten niet herhalen, maar we willen ze stimuleren tot nadenken. Wie o wie kan er helpen? Meer info nodig? Stuur een e-mailtje naar jordan_vl@hotmail.com.
Bedankt docentes voor jullie eerdere bijdrage...
Het is maandagmiddag dus ik mag zo weer naar kookles. Het koken wordt net zo geleerd als het ABC, napraten en nadoen... Dat maakt niet uit, want ik weet wat het eindresultaat wordt. Redred, heerlijk!!!
Tot horens
Zoals ik eerder heb geschreven voelde ik mezelf hier binnen een paar dagen thuis. Dat is voor een niet-echte-reiziger super snel. Daar was en ben ik erg vooral erg blij mee. Ik voelde mezelf erg welkom door extreme mate van gastvrijheid. Ik denk zeker te weten dat ik als blanke bij 80% van de mensen waarbij ik aanbel zo mag blijven eten of mag of zelfs mag blijven slapen, zonder dat de ze mij kennen! Dat is toch heel bijzonder?
Mijn doel is en was; goed doen voor mensen die het iets minder hebben dan dat ik het heb. Vooraf heb ik veel gelezen en o.a. gelezen dat je niet het gevoel moet hebben dat je het verschil kunt maken. Maar toch, ik ben een beetje dwars... Ik zal het verschil dan misschien niet maken, ik wil wel alles op alles zetten om de mensen daar te helpen en iets achter te laten. Niet alleen spullen, maar ook iets qua structuur. Komende week heb ik een gesprek op school (over de manier van lesgeven) en een gesprek met de voetbalacademie!
Structuur
Als ik dan terugdenk aan de eerste 6 weken dan mis ik toch een beetje van onze Europese structuur. Nee, het hoeft misschien allemaal niet zo bureaucratisch als in Nederland, maar iets van structuur zou toch wel fijn zijn? Op mijn basisschool ben ik bezig met het alfabet en tellen, maar de kinderen leren niet. Nee, ze herhalen klakkeloos wat de docent zegt. Ik, en de andere vrijwilligers die dagelijks 1 op 1 lesgeven aan kinderen onder de mango-boom kiezen daar steeds voor wisselende methodieken. Wij, als niet-docenten denken dat deze wisselende methoden de kinderen uitdaagt tot nadenken. Hopelijk kan ik met behulp van docenten in NL hier een kleine verandering in teweeg brengen. En met klein bedoel ik echt klein. Het is geen methodische voorbeeld, maar goed... De docente staat alleen voor de klas met circa 25-30 kinderen en moet het alfabet van 25 kinderen nakijken. Toen ik langs het klaslokaal liep, stonden er 20 (nee, ik overdrijf echt niet) kinderen in de rij om te wachten tot de docente klaar was met nakijken. Ik vind het dan zo jammer dat ze me niet even haar klaslokaal in vraagt om te helpen met het nakijken. Dan win je zoveel tijd en tegelijkertijd is er meer aandacht voor de kinderen. Eigenlijk wil ik gewoon het klaslokaal in, niet om in NL heel stoer te zeggen dat ik echt heb lesgegeven, maar om de docente te helpen. Vier ogen zien toch meer als twee? Daarnaast zie je in Nederland toch ook welees lesondersteuners of vrijwilligers die met de kinderen in kleine groepjes lezen?
Structuur/verkeer
Ik heb natuurlijk ook veel geschreven over de trotro en die trotro dat blijft iedere dag een hoogtepunt. Nog steeds geen ongelukken gebeurd, hoewel... Er gebeuren wel degelijk ongelukken, maar ik was er gelukkig niet bij betrokken. Op een rotonde kantelde een vrachtwagen. Deze open vrachtwagen was geladen met kratjes frisdrank en bier. Op geheel Afrikaanse wijze stond geen enkel kratje vast en vloog alles van de vrachtwagen op de weg. In Nederland heb je dan waarschijnlijk direct paniek, hier in Afrika niet. De chauffeur en de politie-mensen ter plaatse zagen nog een aantal niet gebroken bierflesjes en die hebben ze eerst opengetrokken en wat uit gedronken voordat ze de enorme puinhoop gingen opruimen. Ik durfde er geen foto van te maken, maar een kleine lach kon ik toch niet ondedrukken. Stiekem houd ik van Afrika, zo makkelijk en zo relaxed.
Heb je het over structuur en het verkeer dan denk ik ook aan het inhalen. Inhalen kan hier zowel langs links als langs de rechterkant, geen probleem, overigens zijn er nog vele variaties op te verzinnen (door de berm etc. alles is mogelijk en ja ook dat gebeurd echt!). Afsnijden is eerder regel dan uitzondering, rechts heeft geen voorang, links overigens ook niet, maar de gene die het meeste risico neemt en het langst wacht met remmen is de gelukkigste (of in sommige gevallen de ongelukkige). Spookrijden is ook geen probleem, bellen, appen achter het stuur is meer dan logisch. Waar heb je die telefoon anders voor? En motors, scooters en bromfietsers zijn aangeschoten wild. Zij rijden tussen de linker en rechter weghelft in, halen natuurlijk ook gewoon te pas en onpas in, maar dit echt ontzettend gevaarlijk. Eigenlijk is het verkeer hier een soort Mario-kart. Het enige is dat je bij Mariokart probeert zoveel mogelijk te raken en hier probeert men nog wel om andere weggebruikers te ontwijken.
Andere vrijwilligers
Op de school waar ik lesgeef (of iets wat er op lijkt) zijn dagelijks vrijwilligers. Dat is leuk, want we zitten in hetzelfde schuitje, we leren van elkaar, hebben met alle vrijwilligers ook een groepsapp etc. Wel zijn ze allemaal veel jonger (18 - 21 jaar) en merk ik dat ik eigenlijk best volwassen ben (dat ik dit ooit zou vinden...). Deze vrijwilligers zitten overigens bij andere organisaties. Ook mijn eigen organisatie heeft nu enkele vrijwilligers, 2 leuke, sportieve gasten uit USA en een enthousiaste dame van 34 uit Londen. We zijn afgelopen weekend met z'n allen wat gaan eten en na afloop wat gedronken. En we hebben een dag later een goede smootiebar gevonden! Komende weekend staat m'n eerste trip op de planning. Ik ga (met andere vrijwilligers) naar Cape Coast! Je hebt hier een mooi natuurpark en oude kastelen, waar vandaan de Nederlanders slaven exporteerden naar Indonesie. Het schijnt zeer bijzonder te zijn om daar eens rond te neuzen. Ik benieuwd en kijk er naar uit...
Tussenbalans
Oja, ik was ergens dit reisverslag begonnen met de tussenbalans. Ik voel me dus thuis, kan mezelf aardig op de been houden met m'n Louis van Gaal-engels, maar ik wil meer. Ik wil iets meer structuur brengen en daar iets van achterlaten. De 2 gesprekken die voor deze week op de planning staan, moeten daar een eerste aanzet toegeven.
Ps. voor de meedenkers; ik ben op zoek naar methodieken om engels/alfabet en rekenen aan te leren. Vooral met plaatjes. Kinderen moeten niet herhalen, maar we willen ze stimuleren tot nadenken. Wie o wie kan er helpen? Meer info nodig? Stuur een e-mailtje naar jordan_vl@hotmail.com.
Bedankt docentes voor jullie eerdere bijdrage...
Het is maandagmiddag dus ik mag zo weer naar kookles. Het koken wordt net zo geleerd als het ABC, napraten en nadoen... Dat maakt niet uit, want ik weet wat het eindresultaat wordt. Redred, heerlijk!!!
Tot horens
-
11 November 2019 - 21:02
Peter Van Der Borgt:
Ha die Jordan, ik heb de word count even aangezet in al je verslagjes en naast "trotro" kom ik "structuur" het vaakst tegen en dat meestal in combinatie met "ontbreken van". Conclusie: stuur iemand naar het buitenland en ze leren Nederland waarderen.
Overigens hoorde ik mijn buurvrouw een paar week geleden even gillen. Dat was op het moment dat ze las dat je een huwelijksaanzoek had gekregen. Ik heb ze net zien lopen, maar ze is er nog niet overheen dat je Nee gezegd hebt.
Feyenoord was weer fantastisch dit weekend. Ik neem aan dat je de ironie kunt herkennen. En ik heb het even nagekeken: ook dit weekend verliezen we geen punten. Rillandia - Kruiningen helaas gemist. Moet een spektakel zijn geweest.
Groeten -
12 November 2019 - 21:25
Miriam Van Langevelde:
Joh Jor wat zou ik toch graag eens over je schouder mee willen kijken..stiekem vervul je een mooie droom van mezelf. We zijn hier apetrots op jou. We weten dat het nu even ietsje minder gaat omdat je met ontstekingen in je benen zit. Hopelijk komt dat snel goed misschien ook met behulp van eens gebruik maken van een fatsoenlijke douche ☝️ -
12 November 2019 - 21:27
Miriam Van Langevelde:
Enne Peter je hebt helemaal gelijk m'n hoop op een mooi bruin kleinkind met zwarte krulletjes viel helemaal in duigen dus je oren deugen -
12 November 2019 - 21:28
Miriam Van Langevelde:
-
14 November 2019 - 09:23
Jeroen K:
Jordan,
Wij, Roel en ik, zijn erg benieuwd of jet het "cadeautje" al hebt mogen gebruiken?;-) -
14 November 2019 - 15:16
Frans Krombeen:
Jordan,
Fijn dat je het goed naar je zin hebt. Grote bewondering voor je inzet.
Over het ontbreken van enige structuur moet je maar niet al te veel zorgen maken. In Nederland heeft het ook eeuwen geduurd. Afrika is in dat opzicht nog niet zo lang bezig. Wel goed dat je het er een beetje in wilt brengen. Toen ik in de 1e klas zat moesten we het leesplankje ook eindeloos opdreunen en er is toch iets blijven hangen, aap, noot, mies. Wellicht kun je de docente vragen of ze hulp wil bij het nakijken.
Met de vvK gaat het redelijk. Het 2e doet het goed. Bij de JO18- wordt je (volgens mij) wel een beetje gemist.
Veel groeten, ook van Jenny. -
14 November 2019 - 15:22
Jordan Van Van Langevelde:
Frans (en Jenny), je hebt helemaal gelijk wat betreft de manier van leren! Aap noot, mies, klopt helemaal, maar wij hebben de kennis in NL, die hier nog (voor een deel) ontbreekt. Hoe mooi zou het kunnen zijn als ik maar 1% hier van kan overdragen. Alle winst is winst!
En wat VVK betreft; eerlijk gezegd mis ik niet zo heel veel aan NL, familie is dankzij de FaceTime en Whatsapp dichtbij, maar de voetbal mis ik echt wel. Ik krijg eigenlijk dan ook alles wel mee. Het 2e doet het super, JO18 heeft het lastig, maar het gaat goedkomen!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
